Een ijzersterke mist
Eerste
najaarsnevel boven de sloot
tussen
spoorbaan en snelweg
en heel
dat doen alsof
wordt nu
het zwijgen opgelegd.
Het
lijkt blijvend door afwezigheid
van
wind. Het is ijl en standvastig.
Waarom
trekt dit versterven meer
dan
bloesemtak of eerste sneeuw?
Alle
begin verheldert, roept beelden op
van
eerdere aanvang die te snel verliep
om dicht
te slibben, tijdstippen
met de
gedegen zwaarte van een eeuw.
Maar
deze nevel laat geen modder na,
wekt
geen verwachting, lost slechts op
en laat
toch in 't voorbijgaan weten
dat wij
nog niet, nog lange niet zijn
uitgekeken.
Jan
Eijkelboom (1926-2008)
uit: Het
arsenaal (2000)
Dit prachtige gedicht ontleen ik aan de website Laurens Jz Coster (eon@planet.nl),
die elke dag een gedicht per mail rondzendt.
