Brieven aan mijn' ongelovige' kinderen, Brief 20

Lieve kinderen.

Deze keer geen verhaal, maar eenterugblik in afbeeldingen.

Ik neem ze niet allemaal op. Misschien kun je de ontbrekende op

internet vinden.

Sterkte bij je speurtocht.

Jullie Vader

Drie mannen bezoeken Abraham. Een  schilderij van De Gelder (1645-1727), een leerling van Rembrandt. Hij verandert het verhaal wel een beetje: twee bezoekers zijn engel en de derde is God zelf, maar afgebeeld als een gewone mens. De lichtgevende  figuur is Abraham.

Abraham's offer, 2002 - Falk, Alan (1945)

Falk is een modern schilder en beeldt de 

figuren af in eigentijdse 

kleren. Het lijkt wel of de engel ook 

Abraham is. Zou het 

misschien zijn andere ‘ik’ zijn?

                      

Het verhaal van Jacob en Ezau. 

Jacob geeft de linzensoep aan de hongerige Esau en deze verkoopt zo zijn eerstgeboorterecht. Een echte zondagsschoolvoorstelling. 

Esau is de slechterik en kijkt boos en narrig, Jacob kijkt hemels. Esau loopt nog in dierenvellen rond. Jacob is een moderne bedoeïen. Het bokje dat later geslacht zal worden, staat nieuwsgierig toe te kijken.               

In de catacomben in Rome vind je veel afbeeldingen uit de bijbel. Zo ook deze van de  Jabobs droom van de ladder waarop engelen lopen. (van beneden naar boven en omgekeerd)

Je hebt wel een lampje nodig om ze in het echt te kunnen bekijken…

Mozes staat als een tovenaar bij het water van de Rode Zee, dat uit

elkaar gaat. Er ontstaat een weg  voor de vluchtende Israëlieten.

Dit is wel zo ongeveer de klassieke manier van voorstellen, die we 

in tal van kunstwerken tegenkomen.

Ik denk dat deze afbeelding uit een of ander superchristelijk 

amerikaansachtig tijdschrift is.

Weer een zondagsschoolplaatje, met een verborgen preekje. 

Mozes heeft een slang op zijn staf gespietst. Wie ernaar kijkt, 

wordt weer gezond.

Het kan niet anders of je moet wel een overeenkomst zien met het 

kruis waaraan Jezus stierf. En dat is nou ook net de bedoeling. 

Voor veel christenen is het ongeveer ook zo: wie naar het kruis 

opziet, wordt weer gezond (naar geest dan wel te verstaan).

De slang is op die manier niet alleen de  verleider uit het 
paradijsverhaal, maar heeft net ook als Jezus genezende kracht.

Deze wil ik je niet onthouden. Charles Heston speelt Mozes in de beroemde film: The Ten Commandments. Met woest gelovige blik altijd omhoog, en begeesterd, draagt hij de twee stenen met de Tien Geboden. Straks zal hij ze woedend kapot smijten!

God heeft ze net zelf beschreven, overigens geen hebreeuws, maar 

een soort hanepotenschrijfsels.

Bij ons om de hoek staat de Nicolaikerk. Een mooie oude kerk. Als je er in rondloopt, zie je inderdaad ergens aan een muur zo’n tiengebodenbord, waarover ik vertelde.

Een reconstructie van de tabernakel. Uit het Bijbels Museum in Amsterdam.

In de voorhof zie je een altaar met offer, het is al aangestoken. 

Rondom staan priesters.

Boven de achtertent hangt de wolk als teken van Gods 

aanwezigheid.

In Zuid Frankrijk staan prachtige kerken. Ook deze in Saulieu (Cote de’Or).

Aan de bovenkant van de zuilen zijn vaak heel mooie beeldhouwwerken te zien. Helaas vaak alleen goed met een verrekijker of later op een ansicht in een toeristenwinkeltje.

Maar deze is echt mooi:
De engel die Bileam en zijn ezelin de weg verspert (rechts), Ze is al in de 12^e eeuw gemaakt.

Toeristen kunnen de plek bezoeken op de berg Nebo, waar Mozes 

mocht uitkijken over het land Palestina of Kanaän, waar hij nooit 

zou komen.

Er is een zelfs gedenkplaat.

Geweldig toch hoe uit alles een geldslaatje wordt geslagen en 

mensen voor de gek gehouden worden. Maar het is weer eens een 

bewijs dat veel mensen álle bijbelverhalen letterlijk nemen.